گوارش پذیری تفاله شیرین بیان(<i>glycyrrhiza glabra</i><span dir=ltr> l.</span>) فرآوری شده با قارچ <i>pleurotus sajor-caju</i>

هـدف از انـجـام این پژوهـش، بررسـی تأثیـر فـرآوری با قـارچ pleurotus sajor-caju بـر گـوارش پـذیـری تفـالـه شـیرین بـیان (glycyrrhiza glabra l) بود. قارچ p. sajor-caju، روی دانه های گندم سترون شده، کشت داده شد و پس از دو هفته رشد، به تفاله شیرین بیان سترون درون کیسه های پلاستیکی دو کیلویی، افزوده شد. پس از دو هفته، (در دمای 25 درجه سانتی گراد) میسلیوم های قارچ، روی تفاله رشد کردند و مورد استفاده قرار گرفتند. ضرایب گوارش پذیری در12 قوچ قزل اندازه گیری شد. فرآوری تفاله شیرین بیان با قارچ موجب افزایش میزان ماده خشک، پروتئین خام (cp) و عصاره بدون نیتروژن (nfe) شد ولی درصد خاکستر، دیواره سلولی (ndf) و لیگنین (adl) کاهش یافت. درصد فیبر خام و دیواره سلولی بدون همی سلولز (adf) تغییر معنی داری نشان نداد. کاهش اندکی در درصد چربی خام (سطح 08/0 درصد) دیده شد. میانگین ماده خشک مصرفی و گوارش پذیری ماده خشک در گروه تغذیه شده با تفاله شیرین بیان فرآوری شده، به گونه معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. ضرایب گوارش پذیری پروتئین خام، فیبر خام، ماده آلی، چربی خام، عصاره بدون نیتروژن، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و لیگنین و مجموع مواد غذایی گوارش پذیر (tdn)، برای تفاله فرآوری شده، به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. به طور کلی، فرآوری با قارچ p. sajor-caju، کیفیت، ارزش غذایی و گوارش پذیری تفاله شیرین بیان را به طور معنی داری افزایش داد(05/p<0) ولی، مشکل پرورش قارچ روی تفاله سترون نشده، کاربرد این روش در سطح گسترده را مشکل می کند.